μή ἑαυτοῦ ἄν ἀλλ’ ἀλλά ἄλλοσ ἀπό ἄρα αὐτόσ δ’ δέ δή διά δαί δαίσ ἔτι ἐγώ ἐκ ἐμόσ ἐν ἐπί εἰ εἰμί εἴμι εἰσ γάρ γε γα^ ἡ ἤ |
καί κατά μέν μετά μή ὁ ὅδε ὅσ ὅστισ ὅτι οὕτωσ οὗτοσ οὔτε οὖν οὐδείσ οἱ οὐ οὐδέ οὐκ περί πρόσ σύ σύν τά τε τήν τῆσ τῇ τι τί |
τισ τίσ τό τοί τοιοῦτοσ τόν τούσ τοῦ τῶν τῷ ὑμόσ ὑπέρ ὑπό ὡσ ὦ ὥστε ἐάν παρά σόσ |